Zojuist had ik even een goede vriend van me aan de lijn; Boaz van den Helder. Tussen neus en lippen hadden we het even over mijn werk. Boaz heeft dus echt helemaal niks met marketing. Ik vroeg hem of hij het leuk zou vinden om dit kort in een blogje te zetten. En jawel, dat deed hij. Zie hier, rechtstreeks uit het hart van een (naar mijns inziens) doorsnee consument.

 Ik haat marketing. Ik haat de folders, vouchers, flyers en opdringerige banners die overal in mijn gezicht gedrukt worden. Tenzij ik ze nodig heb. Om te kijken of mijn favoriete biermerk eindelijk weer in de aanbieding is, om te zien of ik nog ergens wat gratis te halen is en of ik ergens korting kan krijgen op iets dat ik daadwerkelijk nodig heb.

Maar helaas, de meeste marketing die ik tegenkom heeft een negatieve invloed op mijn humeur. Wilt u nu een auto kopen of leasen; nee, ik heb geen rijbewijs. Koop nu jurken en andere vrouwenmode met grote korting; nee, ik ben geen vrouw. En zo gaat het door. Overal reclame die ik niet nodig heb, die geen enkel nut heeft op mij. Gelukkig heeft Google Ad-sense waarmee ze mijn reclame op mij kunnen afmeten. Maar helaas, ook daar word ik bestookt met zaken die ik al heb, toch niet wil of niet kan betalen. En om van die intens lelijke banners af te komen die mijn kamer in schreeuwen dat ik echt wel de laatste modetrends moet volgen instaleer ik een adblocker. Zo’n vernuftig programmatje dat alle banners, reclames en pop-ups blokkeert. Heerlijk rustig browsen, geen gezeur en geen gedoe over de nieuwste techniek rondom inlegkruisjes.

Toch blijven zoveel bedrijven het proberen, steeds doortastende manieren om mij als consument te bereiken met hun producten, iets wat mijn haat tegen hen en de hele marketingwereld alleen maar doet oplaaien. Hoe graag ik niet met een houten kistje en een megafoon tijdens een marketingvergadering zou willen staan schreeuwen: Ik bepaal zelf wel wanneer ik marketing wil zien. Als ik op zoek ben naar een product dat jullie verkopen wil ik jullie kunnen vinden, maar niet als ik mijn email aan het kijken ben of via Facebook wil zien wat de buren hebben gegeten. 

Waarom, oh waarom blijven bedrijven dit toch proberen? Waarom blijven bedrijven consumenten zoals Boaz irritereren? Je hebt zojuist het reinste bewijs gelezen dat consumenten helemaal klaar zijn met de schreeuwerige, half-gepersonaliseerde marketing. Wordt het dan nu niet eens tijd om verder te kijken? Je hoeft niet te schreeuwen, als de consument je nodig heeft vindt hij je toch wel. Je verspeelt je marketingbudget en je aantrekkingskracht als merk. Wordt het nou niet eindelijk eens tijd voor marketing waar consumenten wel van houden? 

Foto afkomstig van FreeDigitalPhotos.net, de man op de foto is dus niet Boaz.