'One man's transparency is another’s humiliation,' moet het IDF (Israel Defense Forces) gedacht hebben toen het conflict met de Hamas weer oplaaide. Want naast bommen, kogels en raketten is Israël nu ook begonnen met het afvuren van dreigtweets richting Gaza. En de hele wereld kan meegenieten met de journalistieke carrière van het IDF: elke raket die is afgevuurd vanuit Gaza en elke Hamas leider die is weggebombardeerd wordt zonder terughoudendheid vermeld op Twitter. Nadat het IDF Ahmed Said Khalil al-Jabari, de bevelhebber van de militaire tak van Hamas, had gedood, verspreide het deze afbeelding via het sociale medium.
De tweets slaan in als een bom bij Hamas, waarop de Izz al-Din al-Qassam, de militaire tak van Hamas, ook fanatiek begon te kwetteren: 'Onze gezegende handen zullen jullie leiders en soldaten bereiken, waar ze ook zijn. (Jullie hebben de poorten van de hel zelf geopend)'. Het mag duidelijk zijn dat het tijdperk van digitale propaganda is aangebroken.
Maar welke reden schuilt er achter deze keuze voor het onschuldige blauwe vogeltje? 7 redenen waarom Twitter een uitstekend propagandamiddel is.
Vroeger waren we voor het nieuws afhankelijk van de krant die de volgende dag op de deurmat verscheen. Gelukkig is er nu Twitter, waar elke burger in principe een reporter is. Nieuws is niet langer een eenmaal daags product, maar een continue flow aan rauwe informatie, alus Jeff Jarvis. Dit maakt dat er nog nooit een snellere berichtgeving is geweest dan Twitter, en daar maken de militaire leiders maar al te graag gebruik van:
Ik zal eerlijk opbiechten dat ik aanvankelijk geen grote fan was van Twitter. Helaas, uiteindelijk moest ik er toch aan geloven. 10 minuten. Zolang heb ik sceptisch naar het beeldscherm gestaard, bedenkende hoe het mogelijk is om een relevante, aantrekkelijke boodschap te proppen in slechts 140 karakters. Nu weet ik dat juist daar de kracht van Twitter zit. Kijk maar eens naar de onderstaande grafiek van Roger Courville. Deze laat 'the incredible shrinking soundbite' zien van 1968 tot 1996. Concluderend kan worden gesteld dat de boodschap die u wilt overbrengen minder dan 8 seconden in beslag moet nemen. Dan is de kans het grootst dat de boodschap zich verspreidt, en dat is precies wat de twee militairen machten willen. Misschien zijn die 140 tekens toch zo slecht nog niet...
Twitter is een gratis dienst en daarmee is de drempelwaarde om deel te nemen heel laag. Bovendien is Twitter voor iedereen: of u het nu wilt hebben over marketing, fashion, politiek of over het feit dat je net de hond hebt uitgelaten en nu een boterham gaat smeren, iedereen wordt geaccepteerd op de microblog. Het enige wat u nodig heeft is een computer of een smartphone en een redelijke internetverbinding.
Er leven ruim 6 miljard mensen op deze aardbol, waarvan 4 miljard in principe zouden kunnen Twitteren, wat bereik betreft tenminste. Er zijn zelfs plaatsen waar geen vaste telefoonverbinding mogelijk is, maar waar het mobiele bereik wel gedekt is. Twitteren zou dus in principe kunnen vanaf bijna elke uithoek van de wereld. Zelfs militairen die zich in the middle of nowhere bevinden zouden ter plekke kunnen twitteren over hun avonturen, mochten ze die behoefte hebben..
Officieel kan gerekend worden op ongeveer 500 miljoen Twitteraccounts, waarvan maar een zeer klein deel echt actief is. Wel kun je je voorstellen dat wanneer er Twitterlegendes zijn met meer dan 10 miljoen volgers, de berichtgeving als een lopend vuurtje Twitter doorloopt. Het blijft echter niet beperkt tot het kwetternet. Want hoewel niet iedere Facebooker twittert, is het wel zo dat bijna elke Twitteraar een Facebook pagina heeft. Sterker nog: met de Twitter-app kan elke tweet automatisch ook op Facebook worden gepost. Op Facebook verspreidt het bericht zich verder, want ook hier kunnen berichten gedeeld worden. Deze manier van sharing maakt dat tweets mensen kunnen bereiken ver buiten Twitter zelf.
Of u het nu heeft over Lady Gaga, Shakira, Oprah of Bill Gates: iedereen is op een bepaalde manier connected. Waar fanmail rechtstreeks in de prullenbak verdwijnt, is het op Twitter zelfs voor de gewone burger mogelijk om invloedrijke personen te bereiken. Neem nu eens de case van Eva Hoeke. Zij schreef voor het tijdschrift Jackie een artikel waarin Rihanna 'the Niggabitch' werd genoemd. Dit bericht verspreidde zich over Twitter en bereikte zelfs Rihanna zelf. Nog interessanter is het effect wat daarna plaatsvond: met bijna 27 miljoen volgers op Twitter bereikt de pissige Rihanna een publiek dat vele malen groter is dan de 60.000 exemplaren die van Jackie gedrukt worden. Het bereiken van een invloedrijk persoon, en diens stem gebruiken om uw boodschap te verspreiden, maakt Twitter een enorm krachtig medium.
Wij denken als westerlingen het toonbeeld van individualisme te zijn. Helaas pindakaas: de harde waarheid is dat wij nog altijd de kuddedieren zijn die we altijd al zijn geweest. Wat wij van iets vinden, wordt gedeeltelijk beïnvloedt door wat anderen van iets vinden, of wij dat nu willen of niet. Ook op Twitter is dit mechanisme werkzaam:
Het hebben van veel volgers geeft aan dat anderen uw status en expertise bevestigen, en dat geeft u een bepaalde macht, iets dat momenteel zeer erg gewild is in het Midden-Oosten.
Voor het eerst in de geschiedenis wordt een microblogging-site gebruikt als oorlogsmiddel. We kunnen onszelf de vraag stellen of Twitter er wel goed aan doet om zich als propagandamiddel te laten fungeren. Het feit dat social media participeren in de oorlog lijkt mij in ieder geval geen goede ontwikkeling. Het doet me denken aan iets wat David Letterman een aantal jaar geleden zei: ‘Mark my words.. when they write about this thousands and thousands and thousands of years from now, twitter will be the indicator that it was the beginning of the end of civilization.’ Zal Letterman’s voorspelling over Twitter werkelijkheid worden? Alleen de tijd zal het leren…
Met dank aan Kunocreative